Koud

Gedachtes over dagen van toen.
Herinneringen met een ijzige hand om mijn hart.
Verloren gevoelens terug gevonden.

Waar je bent is niet bedoeld voor jou.

Gedachtes over jou.
Herinneringen over je ijzige hand om mijn hart.
En toen kneep je.

Nieuw Leven

De laatste 3 weken zijn voor mij ontzettend zwaar geweest.
Eergister (let op: vrijdag 2 theorie) was Jorrik's dood 1 jaar geleden.
Wat automatisch ook betekend dat ik een jaar lang geen contact meer heb met Rosa
en dan dus ook dat het mijn diepe donkere gat een jaar geleden was.
Vorig jaar wilde ik verder gaan met mijn ex, die ondertussen een goed werkende relatie had met een goede vriend, wat veel stress opleverde binnen mijn vriendengroep.
Hier hebben we ons door heen geslagen en een jaar later is de vriendschap nog steeds actief.
Dit jaar, rond de zelfde tijd, ben ik een relatie aangegaan met de ex van iemand uit de groep. Aangezien ik het na een maand heb zien gebeuren en heb laten gebeuren, dacht ik dat hij het na 1.5 jaar ook niet zo erg zou vinden, vooral omdat hij gelukig is met zijn nieuwe vriendin.
blijkbaar had ik het fout.
Sindsdien ben ik redelijk uit de groep gegooid en vervangen door de laatste persoon van wie ik het zou verwachten.
Extra pijnlijk, gezien de timing.
Maar om het leuker te maken, heeft een van m'n beste vrienden, iemand die haast alles van me weet, iemand waar ik altijd voor klaar heb gestaan en iemand die als een broer voor mij was, mij laten vallen omdat iemand anders problemen heeft met mijn vriendin.

Vorig jaar ben ik mijn oude beste vriend en de liefde van (op dat moment nog) m'n leven kwijt geraakt.
Dit jaar ben ik m'n beste vriend en een hele groep die er bij hoorde kwijt geraakt, maar een geweldige meid gevonden.

Het is vreemd dat januari 2 jaar zo iets doet met m'n leven...
Hier is het nieuwe jaar; hier is je nieuwe leven.

versus

mijn hart racet als de trein de ik berijd.
mijn hart racet terwijl ik denk, ik hoor, ik voel.
mijn hart racet terwijl ik spreek, ik luister, ik doe.
mijn hart racet, maar waar racet het naartoe?

waardeer het moois in het leven

je ogen zo diep als de nacht
je lippen zo zacht als de wolken
je haren als herfstbladeren
je lach als regendruppels op mijn gezicht

je kippenvel als ik je streel
je korte adem als ik je kus
je warmte als ik je tegen me aan druk
je blik als ik zeg dat ik van je houd

vannacht zijn wij samen
zoals alleen wij samen kunnen zijn

Woorden

Ik raak los van de wereld,
wanneer zij in mijn oor fluistert.
Woorden van liefde. Woorden van geluk

Ik raak los van de wereld
en drijf naar haar.
Naar haar armen. In haar armen.

Haar woorden, als een sluier,
beschermen mij van de kou,
de pijn en het verdriet.

Haar woorden, als een sluier,
om mij heen, over mij heen.

Onze harten samen kloppend,
samen als wij in elkaars armen liggen
en in slaap vallen.

(on)beantwoord

Haar hart van hem,
zijn hart van haar,
maar hun handen niet samen.

Blikken die elkaar ontmoeten,
harten die elkaar raken,
gevoelens die elkaar snijden.

Ze mag niet toegeven,
aan die gevoelens die ze voelt.
Want zijn hart zal breken
en dat van haar daarbij.

Ooit kon ze lief hebben
en vast houden wat ze had,
maar die tijden zijn lang geleden
en haast vergeten in haar hart.

In hem heeft ze gevonden,
wat ze lang verloren was.
Maar het vasthouden wil niet lukken,
vanwege de leegte die blijven zal.

chasing shadows

ik realiseerde mij een paar dagen terug dat ik altijd mijn uiterlijk heb vergeleken met mijn schaduw...
als mijn silhouet er niet goed uit zag, voelde ik me niet goed over mijn uiterlijk,
zag hij er wel goed uit, dan voelde ik me dus wel goed...
ik moet eerlijk zijn met mezelf en zeggen dat dit waarschijnlijk wel een van de vreemdste maatstaven is die ik ooit gehoord heb.

ook viel mij op dat de laatste tijd, hoe ik ook naar mijn schaduw kijk, ik er tevreden over ben...

dus ben ik nou gelukkig met wie ik ben, of is dat maar tijdelijk?